De 108ste Internationale Arbeidsconferentie, die dit jaar in het teken stond van de herdenking van 100 jaar ILO (Internationale Arbeidsorganisatie), is afgesloten met de aanname van een nieuw ILO-Verdrag en een ILO-Aanbeveling. Deze gaan over het tegengaan van geweld en intimidatie op de werkplek. Deze 2 standaarden zijn met een overweldigende meerderheid van stemmen aangenomen door de aanwezige regerings-, werknemers- en werkgeversvertegenwoordigers.
Deze twee standaarden zijn voor het eerst in 2018 besproken op de vorige conferentie, maar er kon geen overeenstemming worden bereikt door partijen. Na een intensief dialoog zijn de 2 standaarden tijdens deze conferentie aangepast en daarna in stemming gebracht. Ze haalden de 2/3de meerderheid van de stemmen. De aanname van deze internationale standaarden over geweld en intimidatie zijn door alle partijen bestempeld als te zijn historisch.
Suriname, ook aanwezig was op de conferentie, had eerder aangegeven zich terug te kunnen vinden in de tekst en had de voorkeur uitgesproken voor het vervaardigen van een verdrag en een uitgebreide toelichtende aanbeveling. Uiteindelijk zijn de standaarden in deze vorm aangenomen. Suriname stemde voor de totstandkoming van het nieuwe verdrag en de aanbeveling. Het ministerie van Arbeid heeft inmiddels een wetsvoorstel om geweld en seksuele intimidatie tegen te gaan al voorbereid en na consultaties in het Arbeidsadviescollege en goedkeuring van de Raad van Ministers, voorgelegd aan de Staatsraad die nog advies moet uitbrengen.
Bij de afsluiting van de conferentie is ook een verklaring aangenomen die lidlanden aanspoort om in de komende periode rekening te houden met de veranderende werkplekken, waar veel ICT en digitale kennis worden gebruikt. Regeringen worden opgeroepen hun instituten te evalueren en te versterken. Op deze conferentie is ook nagegaan welke landen hun ILO-verdragsverplichtingen en hun statutaire rapportageverplichtingen niet nakomen. Met uitzondering van 2 landen (Suriname en Montserrat) hebben alle Caricomlanden te maken met een ‘serious failure’ (ernstige tekortkoming) om de rapportageverplichtingen na te komen.